
Psychotherapie
Anne-Marie Lenjou
Hoe ga ik tewerk?
Als je bij me aanklopt wanneer je je niet meer goed voelt of tegen zaken aanloopt, gaan we samen op zoek naar de oorsprong en diepere betekenis van de klachten.
We blijven niet hangen bij de klachten maar verbreden
jouw verhaal zodat we meer informatie krijgen over het wat, hoe en waarom van de klachten in jouw leven.
Deze verbreding en verdieping brengt ons
vaak bij essentiële details die betekenis geven aan de klacht.
​
Op deze pagina kan je terugvinden waarvoor je bij mij terecht kan.



Systemisch- contextuele therapie
Systemische therapie is beter gekend als gezins- of relatietherapie of contextuele therapie. Het is een psychotherapeutisch kader waarbij men er van uitgaat dat je als mens nooit enkel op jezelf bestaat maar steeds verbonden bent met jouwe ruimere context (groot)ouders, broers en zussen, huidig gezin, (klein)kinderen, vrienden, collega’s,..
We besteden waar nodig aandacht aan de invloed van de vorige generaties (je ouders en grootouders) op jou en jouw manier van leven, op jouw (klein)kinderen.
Een systemisch geschoold therapeut zal jouw netwerk steeds mee aanwezig houden tijdens de gesprekken, ook al zijn deze niet fysiek aanwezig in de therapieruimte. Mensen uit jouw context kunnen mee uitgenodigd worden, maar je kan ook alleen komen.

"Om te overleven hebben mensen basisvoorzieningen nodig. Om te bestaan hebben mensen relaties nodig."
Ivan Boszormenyi-Nagy
Traumatherapie
Een trauma kan ontstaan wanneer iemand één of meerdere schokkende gebeurtenissen meemaakt of er getuige van is, zoals een ernstig verkeersongeluk, een brand, het overlijden van een belangrijk persoon, een echtscheiding, gepest worden, seksueel misbruik of geweld (ook dienstverleners en hulpverleners kunnen een trauma ontwikkelen als ze te maken krijgen met menselijk lijden, geweld of dreiging).
Een trauma ontstaat doordat de gebeurtenis(sen) niet goed verwerkt worden.
Traumatische ervaringen kunnen leiden tot problemen in het omgaan met jezelf en anderen.
Zo kan je o.a. last krijgen van slaapproblemen, nachtmerries, herbeleven van de gebeurtenis, concentratieproblemen, hyperactiviteit, prikkelbaarheid, angsten, spanningsklachten, zich onbegrepen en miskend voelen, woede, schaamte, onzekerheid, problemen in de relaties met anderen, vermijden aan de gebeurtenis te denken of aan gelijk welk ander aspect dat gelinkt kan worden aan de negatieve ervaring, zich afsluiten van anderen, verslavingsproblemen, eetproblemen en/of depressieve klachten.
Traumatherapie focust op het verminderen van symptomen (je functioneert beter, denkt constructiever en krijgt je emoties onder controle) en het vergroten van veerkracht (je leert weer verbinding maken met jezelf, (her)ontdekt je eigen sterktes en innerlijke kracht).
In de behandeling van trauma onderscheiden we drie belangrijke fasen : stabiliseren, confronteren en integreren.
In een eerste fase zal de klemtoon gelegd worden op het vinden van stabiliteit in het hier en nu. We richten onze aandacht op manieren die kunnen helpen om een aantal symptomen te verminderen en op het helpen vergroten van relationele en psychische vaardigheden.
​
In de tweede fase, wanneer we samen inschatten dat er voldoende stabiliteit is en je je eigen emoties beter kunt reguleren, kunnen we verdere stappen zetten richting confrontatie met de onopgeloste of geblokkeerde aspecten van het trauma zelf. Traumaverwerking helpt je om een genuanceerd zelf-en wereldbeeld op te bouwen.
In de laatste fase versterken we jouw functioneren verder zodat je steeds meer het gevoel kan ervaren ‘jezelf’ te kunnen zijn. Pijnlijke ervaringen uit het verleden domineren niet langer jouw gevoel en functioneren.
In de praktijk lopen deze 3 fasen niet steeds chronologisch in elkaar over.
Tijdens een therapeutisch proces kijken we steeds naar hoe jij je voelt en waar je aan toe bent. Het gebeurt vaak dat de confrontatie met herinneringen aan het trauma een heftige impact heeft en er nood is aan het herhalen van bepaalde aspecten uit de stabilisatiefase.

“The big issue for traumatized people is that they don’t own themselves anymore. Any loud sound, anybody insulting them, hurting them, saying bad things, can hijack them away from themselves. And so what we have learned is that what makes you resilient to trauma is to own yourself fully.”
- Dr. Bessel van der Kolk
EMDR
EMDR staat voor Eye Movement Desensitization and Reprocessing. Het is een wetenschappelijk onderbouwde en effectief bewezen behandelmethode die ingezet wordt voor de verwerking van de gevolgen van moeilijke gebeurtenissen.
Ervaringen worden soms in het brein en het lichaam ‘weggestopt’ met behoud van beelden, gedachten, geluiden, lichaamssensaties en/of emotionaliteit en kunnen soms niet op eigen kracht verwerkt worden. Met behulp van EMDR kan een verwerking van de moeilijke gebeurtenis(sen) optreden, waarbij het herbeleven stopt en de persoon de negatieve balast van de negatieve ervaring(en) achter zich kan laten. Het verleden wordt op die manier een herinnering, een afgesloten feit. EMDR is uniek omdat het niet enkel je gedachten, maar ook je gevoelens en je lichaam betrekt in de oplossing waardoor dieper herstel mogelijk wordt.
​
Uit onderzoek blijkt verder dat emotioneel beladen herinneringen ook een rol spelen bij andere klachten zoals depressie, chronische pijn, eetstoornissen, verslavingen en psychose. Om deze reden wordt EMDR ook bij deze klachten steeds vaker ingezet binnen een breder behandelplan.
​
Het voordeel van EMDR ligt zowel in de snelheid en de efficiëntie van de behandeling als in de resultaten die ook na lange tijd blijvend zijn.
Complexe of meervoudige negatieve levenservaringen (bvb fysieke en/of seksuele mishandeling en emotionele verwaarlozing gedurende een langere periode) en veralgemeende angst kunnen een langere voorbereiding en langdurige therapie vragen.
EMDR kan hierbij nuttig zijn, maar dient gezien te worden als slechts één element binnen de traumatherapie.
Meer informatie over EMDR kan u hier terugvinden.

“The past affects the present even without our being aware of it.”
- Francine Shapiro
IFS
IFS staat voor Internal Family Systems. Het is een evidence based psychotherapeutisch model dat in de jaren negentig in de Verenigde Staten werd ontwikkeld door Richard Schwartz. IFS-therapie is een effectieve behandeling gebleken voor een breed scala aan psychische problemen zoals trauma, depressie, angsten, verslaving,…
Het IFS-model biedt een kader van kijken naar onze psyche en gaat er van uit dat wij als mensen een veelheid aan aspecten (sub-persoonlijkheden) in ons hebben, in plaats van dat wij een enkelvoudige identiteit of persoonlijkheid hebben. We hebben als het ware een ‘innerlijke familie’ van verschillende ‘delen’. Zo kan een deel van ons onze partner willen verlaten en een ander deel ons daarvan tegenhouden omdat het schrik heeft om alleen achter te blijven. Een deel van ons kan de nood aan avontuur voelen, terwijl een ander deel nood heeft aan controle en voorspelbaarheid. Of een deel van ons wil carrière maken en een ander deel voelt zich onzeker en minderwaardig. Dit soort innerlijke conflicten verhindert ons om te functioneren zoals we dat graag zelf zouden willen.
IFS werkt met deze verschillende delen van onszelf en bekijkt de manier waarop die verschillende delen met en naast elkaar bestaan, hoe ze ontstaan zijn en wat hun functie is. Hierin zien we een innerlijk systeem ontstaan waarmee wij door het leven navigeren. Velen onder ons kennen de innerlijke criticus die net als vele andere delen een belangrijke functie in ons systeem opneemt. Naast delen die we kennen, zijn er ook delen in onszelf waar we nauwelijks of niet bewust van zijn, maar die een belangrijke rol spelen in ons innerlijk systeem. Ze sturen ons denken en handelen.
IFS kijkt op een niet-pathologiserende manier naar problemen die wij kunnen ervaren in ons leven en doet beroep op innerlijke hulpbronnen en zelfcompassie om tot de kern van emotionele wonden te komen en deze te helen.
​
Meer informatie over IFS kan u hier terugvinden.

“You will find that, just as is true of well-fed children in the outside world, your inner characters will transform - they'll become lighter and happier - when you feed, rather than starve, them.”
- Richard Schwartz
Hartcoherentie
Hartcoherentietraining is een wetenschappelijk onderbouwde methode die je weerbaarheid tegen stress verhoogt. Het zorgt voor een betere balans tussen lichaam en geest en zorgt bij een consequente toepassing ervan voor een afname van heel wat stress-gerelateerde klachten zoals piekeren, slaapproblemen, angsten, depressieve gevoelens, burn-out, geheugenproblemen,…
​
Met hartcoherentie wordt het regelmatige interval tussen je hartslagen bedoeld. Als we inademen, versnelt onze hartslag en als we uitademen vertraagt de hartslag weer. Als dit proces van versnellen en vertragen van de hartslag op een regelmatig tempo gebeurt, spreken we over een coherent hartritme.
Hartcoherentietraining is een ademhalingstechniek die ons helpt ons stressniveau te laten dalen en onze veerkracht te verhogen. Deze ademhalingsoefeningen zorgen voor een gelijkmatiger hartritme waardoor minder stresshormonen en meer DHEA hormoon (DeHydroEpiAndrosteron) geproduceerd worden.
DHEA versterkt het immuunsysteem, heeft een impact op geheugen en concentratie en speelt een belangrijke rol bij de reductie van stress en zelfs burn-out.
Hartcoherentietraining vraagt niet erg veel van je tijd: 3 keer 6 minuten of 2 keer 10 minuten per dag is voldoende. Toch vraagt het een bepaalde mate van discipline om deze gewoonte in jouw leven geïntegreerd te krijgen.
Naast het dagelijks toepassen van deze ademhalingsoefeningen kan je ze ook gebruiken op momenten van stress zoals bijvoorbeeld voor of tijdens een vergadering of lezing die je moet geven.

Some doors only open from the inside. Breath is a way of accessing that door.
- Max Strom